Wallace Stevens 1879 ve 1955 yılları arasında yaşamış Amerikalı modernist neo-Romantik bir şairdir. Stevens’ın ilk olgun şiirleri 1914 yılında Trend ve Poetry adlı dergilerde yayımlanmıştır. Stevens zamanının en önde gelen Amerikalı modernist şairlerinden biri olarak değerlendirilir. Stevens bütün eserinde hayal gücü ve gerçeğin ilişkisini araştıran bir şairdir. Gerçekte onun şiiri hayal gücünün kuvvetini ve hayal gücünün bize sunulan gerçeği nasıl değiştirdiği üzerine odaklanır. İngiliz Romantik şairlerin aksine, Stevens tamamiyle kendine ait ayrı bir dünya yaratmaz. Şairin yaptığı okura hayal gücü ve gerçeğin birlikte işlendiği bir dünya sunmaktır. Hayal gücü-gerçek teması bütün şiiri boyunca görülür. Stevens’ın şiiri görünüşe göre üstün imge kavramı hakkında bir fikir derlemesidir. Şiirinin tamamı yeni bir şiirsel dünya düzenini biçimlendirme çabasıdır. Şair üstün imgenin ilkelerini şiirinde örneklendirir. Stevens’ın şiiri temel felsefi sorulara değinir. Stevens zaman zaman şiirinin aşırı teknik ve tematik karmaşıklığından dolayı zor bir şair olarak değerlendirilmiştir. Ancak, Stevens’ın şiiri yeni bir ses ve görülmedik yeni bir deyiş ortaya çıkarmıştır. Stevens bütün şiirlerinde devamlı olarak şiirin en üstün imge olduğunu iddia eder. Stevens’ın şiiri çok karmaşık estetik bir üsluba sahiptir. Diğer taraftan, Stevens bazan eski Hristiyan inançlarına saldırır, çünkü bazı insanlar kendi dinsel başarılarından dolayı gururlanırlar.
Anahtar Kelimeler: Modernizm, şiir, teori, neo-romantisizm, hayal gücü.
|