Eski Türklerin doğayla iç içe yaşaması; temelinde doğada ve evrende var olan her şeyin özünü ruhların oluşturduğu düşüncesinden şekillenerek Şaman inancında bir ifade yöntemine dönüşmüştür. Hastalıkta, tarımda, ölümde, avlanmada, savaşlarda bu olayların ruhlarla ve tanrı ile bağı gözetilmiştir. Şamanlarda ruhlar, tanrı ve insanlar arasında aracılık görevi üstlenerek, üç katmanlı dünya modelinde bir kozmik kuşaktan diğerine geçerek aradaki iletişimi sağlamışlardır. Şamanın bu yolculuğu birazdan bahsedilecek birtakım aracı nesnelerle ve törenlerle, yer altında yaşayan kötü ruhlardan gelen felaketleri uğursuzlukları engellemek için yer altına, tanrıya ve iyelere kurbanlar sunmak, bereket ve bolluk dilemek için yeryüzüne olacak şekilde gerçekleşmektedir.
Anahtar Kelimeler: Şamanizm, Göğe Yükseliş, Ağaç,
|