Personel yönetiminin nasıllığına ilişkin normatif cevaplar sunan bir çerçeve belirlemek için öncelikle alandaki sorunların saptanması gerektiği düşünülmektedir. Saptanan sorunların tek tek reforma tâbi tutulmasıyla aşılacağı varsayımı üzerine kurulan bu düşünce, Türkiye’nin idari reform pratiğinde de somutlaşmıştır. Ancak bu, sorunları teknik boyuta indirgeme riskini beraberinde getirdiği gibi resmin bütününü görmeye engel oluşturmaktadır. Çünkü bir yandan personel yönetimini devlet mekanizmasından ayrı işleyen bir makine algılamaya diğer yandan personel sisteminin kendi içerisinde yer alan unsurların birbiriyle olan ilişkisini gözden kaçırmaya sebep olmaktadır. Çalışmada reformların yöntemi tartışılmakta, personel sisteminin tikel reformlar üzerinden değil -tarihsel ve diğer reform alanları bağlamında- kapsayıcı şekilde incelenmesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Personel, Reform, Tarihsellik, Parça, Bütün.
|