Nezihe Meriç, 1945 sonrasında yazdığı öyküleriyle öne çıkan ve kendinden sonraki yazarları da etkileyen öncü isimlerden biridir. İlk öykülerinde daha çok kadınların varoluşsal bunalımlarına ağırlık veren Meriç, toplumsal-siyasal değişimlerin kendisini hissettirdiği dönemlerde yazarın da toplumu değiştirici, aydınlatıcı bir misyon üstlenmesi gerektiğini savunur ve yüzünü topluma döner. Yazar, Dumanaltı (1979) ve Bir Kara Derin Kuyu (1989) adlı eserlerinde baskının, tutuklamaların, korku ve işkencenin, toplumsal sancıların, kültürel yozlaşmaların, ideolojik çatışmaların hâkim olduğu 12 Mart dönemini panoramik bir şekilde ele alır. Nezihe Meriç, 12 Mart dönemine ideolojik bir bakışla yaklaşmaması yönüyle Türk edebiyatında farklı bir yerde durur. Bu bildiride toplum-edebiyat ilişkisi bağlamında Nezihe Meriç’in öykülerinde 12 Mart dönemini nasıl işlediği üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelimeler: Nezihe Meriç, Dumanaltı, Bir Kara Derin Kuyu,12 Mart
|