Sanayi, inşaat, hizmetler sektörü ve diğer sektörlerdeki istihdam olanaklarının gelişkin olmamasına bağlı olarak iş imkânlarının kıtlığı nedeniyle, özellikle ülkenin yüksek dağlık bölgelerinde ve ücra yerlerde yapılan hayvancılık, kırsal kesim ailelerinin başat gelir kaynağıdır. Hayvancılık, Kırgız nüfusunun üretim ve tüketim alışkanlıklarını belirleyen, yoksulluğun azaltılmasını sağlayan, sosyoekonomik kalkınmayı destekleyen, iç ve dış göç hareketleri üzerinde azaltıcı etkisi olan doğal kaynak yönetimine dayalı bir ekonomik faaliyet koludur. Bağımsızlıktan sonra, geleneksel hayvancılık sistemleri pazar ekonomisine uygun biçimde yeniden düzenlenmeye başlanmıştır. Kırgızistan'da tarım sektörü, sürdürülebilir ekonomik kalkınma için en dinamik sektör olarak ortaya çıkmaktadır. Tarım sektörü 2012’de çalışan nüfusun %30,1’inin istihdam edildiği ilk sıradaki sektör olmuştur. Kırgızistan’da toplam nüfusun %14'ü tarım sektöründe istihdam edilmektedir. Hayvan sayısı, bağımsızlığın ilan yılı olan 1991'den başlayarak 2001'e kadar hızla gerilemiştir. Koyun ve sığır sayılarındaki en dramatik düşüş 1989 ile 1995 yılları arasında görülmüştür. Sovyetler Birliği dağıldığında bütün hayvanların %99'u safkan iken, dağılmadan 18 yıl sonra, 2009'da, koyun ve keçi varlığının % 33'ü, sığır populasyonunun %24'ü atların da %14'ü safkandır. 2016 yılı sonunda ülkede 388,500 ton et ve 1.524,500 ton süt üretimi yapıldı. Üretim artışı, hayvan sayısının artışından ileri gelmektedir. 2014 yılına gelindiğinde, kişi başına hayvansal ürün tüketim değerleri bağımsızlık öncesi döneme ait değerlerin gerisindedir.
Anahtar Kelimeler: Kırgızistan, Hayvancılık, Bağımsızlık Sonrası
|